Plac

[Balthazar]

Nie zwróciłem na potencjalnego wariata i jego stuknięte kiwi uwagi. Gość wchodził mi w paradę, miałem prawo go zignorować. Niech się cieszy, że mu czegoś gorszego nie zrobię.

[Ysmael]

Moje kiwi-nie-kiwi podreptało do basiora, okrążyło go i wróciło do mnie, by zdać mi relację.
- Queimaduras? Queimado? Educado... - poklepałem kiwi, szczebiocąc do niego po portugalsku.

[Balthazar]

Z paplaniny rudego zrozumiałem tylko słowo ''Queimado'', czyli, zdaje się, ''spalony''. Ach, no tak, rudy wariat-geniusz odkrył, że mam połowę ciała sfajczoną. Super.

[Ysmael]

Spojrzałem na wilka. Nie zamierzałem odpuścić.
- Meu nome é Ismael. E este é Samaha. - wyciągnąłem łapę do kiwi, a ono otarło się o nią.

[Balthazar]

Zignorowałem go. Ukryłem się za jakąś pobliską kolumną i usiadłem.

[Ysmael]

Podreptałem za nim, a za mną ruszyło kiwi.
- Nossa, eu fiz algo? (Matko, zrobiłem ci co?) - spytałem, siadając przed nim, ale w bezpiecznej odległości. Samahani plątało mi się między łapami.

[Balthazar]

Zignorowałem go. Wyjąłem skąś bandaż i zawiązałem go na krwawiącej tylniej łapie.

[Ysmael]

Spojrzałem tam gdzie on i przekrzywiłem łeb na bok.
- O que você comeu uma pata? (Co ci łapę zeżarło?) - spytałem.

[Balthazar]

Rzuciłem wariatowi ponure spojrzenie. Odwróciłem łeb, wyglądając zza kolumny. Nikt nie zwracał na mnie uwagi.

[Ysmael]

Machnąłem ogonem.
- Não me ignore. (Nie ignoruj mnie.) - mruknąłem żałośnie.

[Balthazar]

Wstałem i otrzepałem się. Złożyłem siedem ogonów w jeden, grubaśny, i ruszyłem przed siebie.

[Ysmael]

Dogoniliśmy go.
- Ei! Espere! (Ej! Czekaj!) - zerknąłem na niego, drepcząc obok. - Umiesz po portugalsku? - Samahani podlazło mi pod łapy, wywaliłem się przeto na ziemię. - Droga! (Cholera!) - zakląłem, zbierając się na łapy.

[Balthazar]

-Nie, nie umiem. - warknąłem.

[Ysmael]

- Maldito... - oplotłem ogonem kiwi i wcisnąłem je do torby. - A gdzie idziesz?

[Balthazar]

-Gdzieś. - mruknąłem.