Gdy basior przytaknął, Ian dotknął go łapą i zniknął. Kiwi zdążyło wskoczyć Ianowi na grzbiet.

Ian rozglądał się, nieco nieumiejętnie ukrywając nerwowość. Kiwi nagle odbiegło od niego i zatrzymało się obok czerwonego wilka z czarnym porożem i spaloną połową ciała. Ian powiódł za ptakiem wzrokiem i dojrzał basiora. Odpowiadał rysopisowi podanemu mu przez Ysmaela.

Wszedłem z powrotem, rozglądając się żałośnie. Zgubiłem gdzieś czerwonego, a nawet nie znałem jego imienia. Usiadłem na bruku, wyjmując z torby kiwi.
- Droga... - mruknąłem. - Gdzie on się podział?
Na placu niedaleko mnie pojawił się nagle granatowo-biały basior z turkusowymi detalami. Spojrzałem na niego z zainteresowaniem, naznaczając go jako kolejną ofiarę. Turkusowy rozejrzał się i również mnie zauważył, podszedł.
- Hej, mógłbyś mi pomóc...? - wyjaśnił mi pokrótce o co chodzi, po czym - gdy się zgodziłem - dotknął mnie łapą i zniknęliśmy. Moje kiwi zostało na bruku.

Wybiegłem za nim, zdechłe kiwi wciąż siedziało w mojej torbie.

- Maldito... - oplotłem ogonem kiwi i wcisnąłem je do torby. - A gdzie idziesz?

Machnąłem ogonem.
- Não me ignore. (Nie ignoruj mnie.) - mruknąłem żałośnie.

Podreptałem za nim, a za mną ruszyło kiwi.
- Nossa, eu fiz algo? (Matko, zrobiłem ci co?) - spytałem, siadając przed nim, ale w bezpiecznej odległości. Samahani plątało mi się między łapami.

Moje kiwi-nie-kiwi podreptało do basiora, okrążyło go i wróciło do mnie, by zdać mi relację.
- Queimaduras? Queimado? Educado... - poklepałem kiwi, szczebiocąc do niego po portugalsku.