W mgnieniu oka spojrzało na nas najbliższych dwieście par oczu. (xD)

-Teraz musimy znaleźć naszyjnik... - mruknął Tex, rozglądając się.
-Ee...Wiecie co, chyba nie powinniśmy tak paradować po zatłoczonej ulicy... - powiedziałem półgębkiem do Leny. - Trzy skrzydlate wilki, w tym jeden niebiesko-różowy to chyba nie jest najczęstszy widok w siedemnastowiecznej Florencji.

Rozległ się cichy szelest i po środku zatłoczonej ulicy, tuż obok cuchnącego rybami wozu, pojawiliśmy się ja, Lena i Tex.

Zacząłem kręcić głową, mając zamiar powiedzieć, że nie wiem i właściwie nie chcę wiedzieć, lecz zanim zdążyłem otworzyć pysk, Kyran Christie podszedł, przykuwając moją uwagę.
Bez ceregieli wepchnął się między naszą czwórkę, chwycił Lenę za kark, z taką łatwością, jakby była małym szczeniakiem, i posadził ją na grzbiecie Texa, po czym wyciągnął ręce i dotknął lekko palcami czoła Texa i mojego.
Rozległ się cichy dźwięk, jakby szelest skrzydeł lub kartek papieru, po czym ja, Lena i Tex zniknęliśmy.
Kyran odwrócił się, przenosząc wzrok na osłupiałego - historyczny moment, bo chyba pierwszy raz w jego egzystencji - Bezana.
-Dla ciebie będzie inne zadanie.

-Kogo, Władcę? - prychnąłem. -Jest tylko jeden maleńki problemik... Władca mieszka w Pałacu, który jest pilnie strzeżony, a poza tym, nawet jeśli ktoś przejdzie przez straż, to i tak nie przedrze się przez magię, jaka otacza Pałac. A, no i jeszcze ostatnio w ogóle nikt nie może się doprosić spotkania z nim, śmiem zatem twierdzić, iż może go wcale tam nie być.